وقتی فهرست آثار داستانی منتشر شده در سال 88 را بالا و پایین میکنم، میبینم تعداد انگشتشماری از آنها را خواندهام. و حالا که میخواهم در لبیک به نظرسنجی خوابگرد در این میانه انتخابی کنم، اول مجموعه داستان شاخ، نوشتهی پیمان هوشمندزاده و بعد رمان شب ممکن، نوشتهی محمدحسن شهسواری و سپس رمان توپ شبانه، نوشتهی جعفر مدرسصادقی را برخواهم گزید. شاخ - بدون اغراق - یکی از بهترین مجموعه داستانهای ایرانی است که خواندهام و شب ممکن از ساختمندترین آنها. توپ شبانه هم به همان سبک و سیاق معمول دیگر رمانهای داستانگو و آسانگیر مدرس صادقی خلق شده و خاطرهی خوشآیند رمانهای درخشان قدیمی نویسندهاش را به یادم آورد.