سهیل یکی از دوستای خوب منه. لابد تا حالا آدرس وبلاگش رو این بغل دیدین. البته این اواخر وبلاگ اصلیش بروز نشده؛ نمی دونم چرا. شاید عید کاروبار اون رو هم مثل من به هم ریخته. اگه راستش رو هم بخواین یه کمی هم مشکله که آدم 7 تا وبلاگ داشته باشه و مدام بروزشون کنه:
بلوگم ، خود-خودآگاهی ،
چند ایده کلی-چند ایده هگلی،
برنامه نویسی و یاد دادنش ، وبلاگ درس جاوا ،
الکلمات ،
انبوه بی فکر و بی تعمق
من خودم خیلی دوست دارم که یه وبلاگ برای کارهای فنی مورد علاقه ام (مثل طراحی و مدلینگ نرم افزار یا مهارت های برنامه نویسی با Dot Net) درست کنم؛ حتا یه مدت می خواستم یه فوتوبلاگ بزنم اما دیدم کار خیلی مشکلیه فعال نگه داشتن همه شون. واسه ي همین از خیرشون گذشتم و گفتم بهتره فعلا همین یکی رو زنده نگه دارم. می خواستم ببینم خدای نکرده - زبونم لال، زبونم لال - شما نظری دراینباره ندارین؟ نظری که راهنماییم کنه.
۴ نظر:
movafegham, albatte fekr konam soheil too in masale hich vaght dochare moshkel nashe
ای بابا آدم نمیدونه چی بگه! اما اگه هیچی نگم هم خوب نیست. فقط میتونم بگم خیلی لطف داری و این جوری ها هم نیست و این چیزا. اون کلمه ای که بکار بردی واقعیت نداره اما خوب این چیزا رو ساختن برای اینکه آدم ها همدیگه رو حمایت کنن؟ به هر حال من از دوستی با تو لذت (و البته فایده) می برم.
موفق باشیم!!
Naser jan photoblogeto hastam!
man fekr mikonam mitooni dorostesh koni linksho bezari too hamin webloget va har vaght kare jadidi gozashti toosh haminja ye sooti bezani hame berizim toosh o karaye jadideto bebinim.
age ye vaght zaboonam lal!! khasti mitoonam komaket konam.ya sharikish konim.
سلام مهدی
دمت گرم که پایه ای.
من همین االان می رم ببینم چطور می شه وبلاگ رو اشتراکیش کرد. می دونم که می شه.
خبرت می کنم.
فدایت ناصر
ارسال یک نظر