"ترکیبی متداول در اشاره به آمادگی کامل برای انجام ماموریتی که به مرحله ی اجرا در نمی آید. آنچه از دل آواز معروف سیلویوهاین و بنجامین هارت با عنوان "وقتی لباست را پوشیده ای و جایی برای رفتن نمی یابی" سرچشمه گرفت. این آواز در نمایش نامه ی موزیکال مغازه ی لوازم آرایش که ریموند هیچکاک آن را در سال 1913 در برادوی در سال 1916 در لندن بر صحنه برد بر سر زبان ها افتاد. در آواز از واژه ی No Place استفاده شده که در گذر زمان به Nowhere بدل شد. از این جمله در اشاره به برنامه های سیاسی که با هیاهو عرضه می شوند و هرگز به مرحله ی اجرا در نمی آیند نیز استفاده می شود."
سیاسی نیستم که بگم ما از این برنامه ها که اجرا نمی شن فراوون دیدیم!!
ولی به نظر من که خیلی دردناکه که جایی برای رفتن نداشته باشی.
سیاسی نیستم که بگم ما از این برنامه ها که اجرا نمی شن فراوون دیدیم!!
ولی به نظر من که خیلی دردناکه که جایی برای رفتن نداشته باشی.
۳ نظر:
سلام مهدی جون
منم اصلا فکر نرکدم که سیاسی هستی! مطلب جالبی بود. ممنون
من تا حالا فکر می کردم که فقط "منم"که ااین طوری می شم؛
بیشتر رخوت داره تا درد،خیلی هم رخوت داره،آدم حس می کنه داره تموم می شه
Dear anonymous
این حس وحشتناکه تموم شدن رو می شناسم. خدا نصیب گرگ بیابون هم نکنه!
ارسال یک نظر