می دانم که اغلب دوستان نسبت به تلوزیون دید خوبی ندارند. بویژه تلوزیون ایران که این روزها واقعا اعصاب خرد کننده و افتضاح است. ولی فکر می کنم نباید نقشی را که تلوزیون در کودکی مان ایفا کرده، فراموش کنیم. در آن دوران که خشونت از در و دیوار جامعه می بارید، کارتون ها و سریال های خاطره انگیز برنامه ی کودک تنها مفری بود که بچه ها داشتند. تنها چیزی بود که تخیل مان را زنده نگه می داشت، به آن پر و بال می داد و پناه ما در مقابل آن همه فجایع بود.
۵ نظر:
و من حدود دویست سال است در تلاشم آهنگ همین کارتون بچه های کوه آلپ را پیدا کنم و نمی توانم (البته همان اهنگی که صدا و سیما رویش گذاشته بود و نمی دانم آهنگ اصلیش بوده یا نه)
واي ناصر منو بردي به اون دوران يادش بخير کارتوناي قشنگي بود موش کوهستان , بلفي و ليليپيت اتفاقا ديروز راديو جوان آهنگ اين کارتون ها رو مرور مي کرد... ولي از بين اونا من ميتي کومان دوست داشتم
;)
سلام
از وبلاگتون خوشم اومد.
خوشحال ميشم تبادل لينک داشته باشیم
اگه اشتباه نكنم اين روزها تلويزيون داره يك بار ديگه اين كارتون "بچه هاي آلپ" رو پخش مي كنه. من تصادفي توي يه بعد از ظهر كه اگه اشتباه نكنم روز يك شنبه -و با احتمال كمتري شنبه- بود تكرارش رو ديدم
اين رو براي ميرزا پيكوفسكي نوشتم كه اگه مايله به جستجوي دويست ساله اش خاتمه بده
خاطره های کودکی فروشی نیست - بلکه باید آنها را با هم نسلان و هم خاطره ها شریک شد
٦٣ عنوان کارتون و برنامه واقعا خاطره انگیز
٩ عنوان سریال خارجی دهه شصت تلویزیون و ١١ عنوان سریال ایرانی قدیمی
تمام اینها به همراه ٢ سریال پدر سالار + شمشیز زن یک دست ( لینچان) به صورت هدیه برای شما ارسال می شود - لطفا جهت اطلاعات بیشتر به وبلاگ مراجعه نمایید
ارسال یک نظر