من و مهدی خیلی دوست داریم که غیر از شمارنده ی پایین صفحه (که تعداد مراجعه های وبلاگ رو نشون می دهد) و کامنت هایی که ممکنه برای نوشته ها بذارین، فیدبک مشخص تری از شما داشته باشیم؛ فیدبکی که مشخص کنه شما چقدر از یه نوشته خوشتون اومده؟ مثلا من خودم یه تیپ نوشته هایی دارم که خودم خیلی ازشون خوشم می یاد ولی چون معمولا هیچ کامنتی درباره شون گذاشته نشده، تا این اواخر فکر می کردم که خیلی مورد علاقه ی خواننده ها نیستند و تازگی ها که با یکی دو نفر از دوستام صحبت کردم، دیدم که اونها هم از اون نوشته ها خوششون اومده بوده ولی تیپ نوشته از اونهایی نبوده که بشه کامنت خاصی براش گذاشت. یه بار من همین رو به سیهل گفتم؛ گفتم که نوشته هاش یه جوری اند که نمی شه راحت براشون کامنت گذاشت.
واسه ی همین به فکرمون رسید که توی اینترنت دنبال کامپننت هایی بگردیم که واسه ی این کار به دردمون بخوره؛ مثلا کامپننتی که اجازه می ده بیننده – خواننده به یه نوشته ستاره یا امتیازی بده (فرض کنید از یک تا پنج) تا نویسنده ی اون مطلب حتا اگه کامنتی هم درباره ی اون نوشته دریافت نکنه، از میزان خوش آمد مخاطبش مطلع بشه؛ متاسفانه همچین ابزاری پیدا نکردیم؛ واسه ی همین می خواستم بدونم که شما پیشنهادی دارین دراینباره؟
واسه ی همین به فکرمون رسید که توی اینترنت دنبال کامپننت هایی بگردیم که واسه ی این کار به دردمون بخوره؛ مثلا کامپننتی که اجازه می ده بیننده – خواننده به یه نوشته ستاره یا امتیازی بده (فرض کنید از یک تا پنج) تا نویسنده ی اون مطلب حتا اگه کامنتی هم درباره ی اون نوشته دریافت نکنه، از میزان خوش آمد مخاطبش مطلع بشه؛ متاسفانه همچین ابزاری پیدا نکردیم؛ واسه ی همین می خواستم بدونم که شما پیشنهادی دارین دراینباره؟
۱ نظر:
سلام
قبل از هر چیز بذار نسبت به استفاده بیش از حدت از کلمات انگلیسی اعتراض کنم. شاید بعضی از معادلهای فارسیشون یه کم نامأنوس باشن اما اون کلماتی رو هم که تو استفاده کردی اونقد پرکاربرد نیستن که برا یهمه مأنوس باشن. مهندسا فقط ساید بفهمن معنیش چیه. بگذریم. من فقط سعی میکنم بعضی از چیزایی که ممکنه بهت تو تجزیه تحلیل کمک کنه برات فهرست کنم. بقیش با خودتون
کلاً مردم دوست ندارن نظر بدن اگه اینجوری نبودن نه وضع مملکت الان این بود که هست و نه من برای حل مشکل کشیدن حرف از زیر زبون مشتری مجبور میشدم بیام دکترا بخونم اینه که خیلی از اونایی که این کار رو هم کردن نتیجه خیلی خوبی نگرفتن. البته این دلیل نمیشه که آدم ناامید بشه. اما لازمه خواننده مجاب بشه، توجهش جلب بشه و از سازوکار امتیازدهی سر در بیاره.
مشکل دیگه اینه که محدوده رو چه جوری بگیریم؟ یعنی از چند تا چند؟ عدد بدیم یا اسم مثلاً بگیم عالی بود یا ضعیف. البته درمورد نوشته های تو یه مشکلی که هست اینه که چند تا بعد دارن. حداقل دو بعد فرم و محتوا قطعیه. خودمن خیلیاشو به خاطر فرمش دوست دارم ولی نه به خاطر محتواش. اینه که شاید مجبور شی دوجور امتیازدهی بذاری. بعضی وقتا هم مردم دلشون میخواد به یکی امتیاز عالی بدن ولی در ضمن یه توصیه هم بکنن. خوب حالا منشکل اینه که خیلی هم پیچیده نشه.
دست آخر باید بدونی چه جوری میخوای تحلیلشون کنی. میدونی که باید نرمالسازی کنی و نظاراتی رو که زیر یا بالای حد نرمال قرار میگیرن حذف کنی. بعدش باقیمونده ها رو تحلیل کنی. یه کار جالبی که میشه کرد اینه که میزان امتیازاتی رو که تا حالا به مطلبت دادن همیشه بروز کنی یعنی هرکی مطلبو میخونه همون موقع بفمه چند تا نظر دادن؟ چند تا عالی؟ چند تا ضعیف و ...
نکته آخر انتخاب مقدار پیشفرضه یعنی اینکه به صورت پیشفرض انتخاب خودت روی کدوم گزینه قرار میگیره یا اصلاً هیچ کدوم رو انتخاب نمیکنی چون میتونه رو نظر خواننده اثر بذاره. از طرفی خواننده نباید فکر کنه برای نظر دادن لازمه که امتیازم بده
در کل کار بسیار سخت ولی خوبیه. ضمناً میشه خیلی ساده شروع کرد و از بازخوردهایی که خواننده ها میدن یواش یواش برای تقویتش استفاده کرد. امیدوارم که موفق باشی
ارسال یک نظر