همچنین در ادیان آسمانی، کلام مقدس که وحی و الهام است و اصل مینوی دارد، ذاتا آهنگین است، زیرا ضرباهنگ (ریتم)، هستی بخش است و بدین معنی که هر تجلی حیات، تکرارِ کاری اصلی و آغازین است یعنی با تجدید و تکرار عمل الهی، فعلیت می یابد. می گویند حضرت آدم در بهشت به کلام موزون سخن می گفت که تا آن زمان مزیت فرشتگان و مظاهر نمادی آنان یعنی پرندگان بود.
مدخلی بر رمزشناسی عرفانی، جلال ستاری، چاپ دوم 1384، نشر مرکز
مدخلی بر رمزشناسی عرفانی، جلال ستاری، چاپ دوم 1384، نشر مرکز
۴ نظر:
حالا من هی رو ریتم و قافیه تاکید می کنم می گن اون فرمه ... ببین آدمم ریتمیک بوده . ای ول
ميگن
آقا این چیزاییم که به بعضیا الهام میشه موزونه؟
سلام
فکر کنم غیر از مقوله ی سخن چیزهای دیگه ای هم باشه که قابلیت موزون شدن دارند. یکی نور هستش و کلا چیزهای نورانی مثل هاله ی نورانی.
خوشبختانه توی مملکت ما چیزهای زیادی این خاصیت رو دارن. چیزهایی که می تونن سریع وصل بشن به منابع متافیزیکی.
همه چی از شیر مادر (تبلیغ چاپ شده روی قوطی های شیر خشک) بگیر تا انرژی هسته ای (که توی تلوریون اسمش رو گذاشتن پرتو هستی بخش) و قص علی هذا.
ارسال یک نظر