۱۳۸۶/۴/۱۹

يك هايكو از یاسو


گلبرگ ِ به خاک افتاده
برجست و به شاخه ی گل نشست
ها، این پروانه بود.

همچون کوچه ای بی انتها-گزینه ئی از اشعار شاعران بزرگ جهان(دفتر دوم از مجموعه آثار احمد شاملو)، نگاه، 1384

۴ نظر:

ناشناس گفت...

فوق العاده زيباست. مرسي

Forough گفت...

من این هایکو رو با یه ترجمه دیگه توی کتاب "آوای جهیدن غوک " خوندم. از هایکوهای مورد علاقه ی منه ولی فکر می کنم اون ترجمه رو بیشتر دوست داشتم. مرسی

جواد حيدري گفت...

خيلي قشنگه

Nazanin گفت...

حقيقتاً هم این پروانه بود!!