۱۳۸۵/۲/۱۴

اندر باب مکتب

یه جایی خوندم که وودی آلن گفته:
ما آدم ها موجودات ناسپاسي هستيم. چون هر روز صبح كه از خواب بيدار مي شويم خدا را به خاطر آنكه ديگر به مدرسه نمي رويم، شكر نمي كنيم.

۵ نظر:

علی فتح‌اللهی گفت...

چه جالب! آدم یاد فیلماش میفته

ناشناس گفت...

salaam,

chand vaghte pish enghadr ghaati karde budam ke daashtam be in fekr mikardam(pishe khodam avalin kasi ke daare be in fekr mikone, ama mesle inke hamishe ye nafar ghabl az aadam hast):
man mitunam az hame sepaasgozaar baasham, az oonaayi ke ba ham mas`ale daashtim ham. be khaater e inke tavaanaayi va mahaarat e halle masale, tahamol e sakhti ha, va kheili chizaaye dige ro ba oonaa yaad gereftam.
(bi rabt bood?!)

علي دهقانيان گفت...

پسری سنگ به دیوار دبستان میزد.
یه مدتی هست که یه خوابی بختک وار افتاده بجونم که فکر میکنم یکی از واحدهای دانشگاهم مونده و خیلی دیر شده و هنوز پاسش نکردم و یا اینکه بهم میگند که آقا برو شما دیپلمت کامل نیست باید بشینی سر کلاس.....!!!!

علي دهقانيان گفت...

راستی ناصر شما که ماشاالله بلدی و اینها تعبیرش چی میشه؟

Sohail S. گفت...

haghighatan jaaye shokr daare! nemidoonam chi begam, hersam gereft!