اولين شعر پدران

شايد اولين شعری که پدرانمان گفتند اين بوده:
”محبوب من از نور است.“
یا شايد اولين شعری که پدرانمان گفتند اين بود:
”مي ستاييم سره ی کوه البرز را، زمين را و همه ی چيزهای خوب.“
من نیز فراموش نمی کنم روزی را که زمین و زمان، همگی، با من عاشق شده بودند؛ روزی که در پياده‌رو دیوانه وار مي خنديدم و به همه سلام مي كردم.
آری شايد آخرين شعری که ما و پدرانمان گفتيم نيز همين ها بود:
”محبوب من از نور است. مي ستاييم سره ی کوه البرز را ...“

اولین عبارت داخل گیومه در کتاب تاریخ تمدن ویل دورانت به عنوان یکی از معدود عبارات شاعرانه ی به جا مانده از تمدن اولیه ی بین النهرین ذکر شده و دومین عبارت قسمتی از یکی از سرودهای کتاب اوستا می باشد.