شما چی می گید؟

من و مهدی یه دوست داریم که اکثرا می زنه توی سرمون و کامنت های توی ذوق زن برامون می ذاره و سوال های حسابی ازمون می پرسه. تازگی یه کامنت گذاشته و گفته:

حس می کنم آدمی که به وب لاگ تو سر می زند دوست دارد چیزهایی شبیه تو ببیند. جدای از این که از فلسفه ی این وب لاگ نویسی خوشم نمی آد یه سری اخلاقیات هم رایجه میان اینترنت بازها یکی هم این که من وب لاگ دارم تو هم پس لینک هایمان را به هم پاس بدهیم خواستم ببینم قضیه از این قراره یا نه؟آدم ها را پرت می کنید توی دنیاهای شخصی این و آن اگر نزدیک باشند رحم کرده اید .اجرتان با آقا امام زمان.البته خواستم پیش از واقعه به اش اندیشیده باشی

من خودم اینجوری فکر می کنم که همونطور که وقتی یه دوستی می یاد و بهم سر می زنه، بعد از حال و احوال کردن با خودم، معمولا سراغ دوست های مشترک مون رو ازم می گیره، شاید بد نباشه که توی وبلاگم آدرس وبلاگ دوستهای مشترکمون رو بذاریم تا اگه کسی به اینجا سر زد، بتونه به راحتی سراغی هم از فضای ذهنی آشناهامون بگیره. از سهیل و علی ها و شهرام و یه دوستی به اسم نازنین که با واسطه ی سهیل باهاش آشنا شدم. همین سهیل عزیز رو داشته باشید: خودم هم می دونم که مثلا هیچ شباهتی بین وبلاگ من و وبلاگ سهیل (وبلاگ اصلی اش البته به زعم من)وجود نداره (بله، تقریبا هیچ)؛ ولی واقعیتش اینه که همونطور که من از مصاحبت با سهیل لذت می برم (علی رغم تفاوت هامون) از خوندن بعضی نوشته هاش هم خوشم می یاد. می تونم این اطمینان رو بدم که لینک هایی که این بغل می ذاریم خیلی ارتباطی به اخلاقیات وبلاگی نداره که اگه داشت باید لینک وبلاگ های زیادی اینجا بود.
دوست دارم نظر بقیه رو هم بدونم هرچند براشون مهم نباشه.