این مطلب را تقدیم می کنم به همه ی دوستانی که هر ماه یک مطلب بیشتر در وبلاگشان نمی گذارند. از شوخی گذشته، به نظرم مطلب خوبی ست:
شما از وبلاگ نویسانی هستید که پست هایتان را در یک نشست می نویسید؟ خیلی ها این کار را می کنند.
متاسفانه این الگوی وبلاگ نویسی چند مشکل دارد. مثلا اینکه به این ترتیب نمی توانید یک ریتم ثابت به روزرسانی داشته باشید. فاصله ی مابین زمان های به روز شدن وبلاگتان بسته به اینکه الهام و ایده ای برای نوشتن داشته باشید یا نه، دچار وقفه ی موسوم به بن بست نویسنده ها (Writers' Block) شده باشید یا نه و اینکه اصلا وقتی برای نوشتن داشته باشید یا فرصتی برای این کار نداشته باشید، تغییر خواهد کرد. اکثرا وقتی که لازم است پستی را سریع آماده کنید، آرامش خاطری را که لازمه ی نوشتن است، ندارید. فرض کنید آماده کردن یک مطلب بیش از آنچه انتظار داشته اید طول کشیده باشد و شما هم مجبور باشید در اسرع وقت جایی بروید، کسی را ملاقات کنید یا کار واجبی در پیش داشته باشید؛ به احتمال زیاد در چنین وضعیتی مجبور می شوید برای آنکه به روزرسانی وبلاگتان را بیش از آنچه که طول کشیده به تاخیر نیندازید، مطلبی را که هنوز چرکنویس است روی وبلاگتان بگذارید. این سبک نوشتن فی البداهه و شتابزده به احتمال زیاد آمار بینندگان وبلاگتان را کاهش پیدا می کند. اگر قرار باشد که هروقت توانستید مطلبی را بنویسید آن را پست کنید، خواننده هایتان هرگز نمی توانند مطمئن شوند که کی و چند وقت یکبار برای دیدن یک مطلب تازه به وبلاگتان مراجعه کنند. برایشان سخت خواهد بود که عادت مراجعه ی مرتبی به وبلاگتان پیدا کنند و آنهایی که فید وبلاگتان را مشترک نشده اند، ممکن است دیگر فراموشتان کنند. قرار است در این نوشته درباره ی چند متد ساده صحبت کنیم که به شما کمک می کند تا عادت نوشتن بهتری پیدا کنید. چنین عادتی استرس شما را تا حد زیادی کم می کند.
مطالب این هفته را در یک نشست بنویسید
به جای اینکه مطلبتان را درست قبل از فرستادنش روی وبلاگ بنویسید، بهتر است مطالبی را که می خواهید طی هفته بعد پست کنید، در یک روز بنویسید. می توانید زمانی را باشد که بقیه ی افراد خانواده مشغول هستند و شما نیستید و یا زمانی که به دلیل احساس خلاقیت بیشتری دارید، به این کار اختصاص دهید.
به محضی که نوشتن یک مطلب تمام شد، خواهید دید که از عهده ی نوشتن مطلب بعدی هم به راحتی برمی آیید. همینطور که دارید مطالب را یکی پس از دیگری می نویسید، اعتماد به نفس بیشتری برای نوشتن مطالب بهتر می یابید و هر مطلبی را راحت تر از مطلب قبلی به اتمام می رسانید. وقتی استرس این را ندارید که آنچه را می نویسید باید بلافاصله پست کنید، موقع نوشتن هم احساس آرامش بیشتری می کنید.
وقتی نوشتن مطالب هفته ی بعدتان را تمام کردید، دیگر نگران تولید متن برای هفت روز بعدی نیستید (مگر اینکه چند وبلاگ مختلف داشته باشید). به این ترتیب هر مطلب را در همان موعد مقرر (روز/ساعت) از هفته پست می کنید و خواننده هایتان را به خواندن مرتب و منظم وبلاگتان عادت می دهید. شک نکنید که این کار تعداد خواننده هایتان را افزایش می دهد.
در هر هفته یک مطلب اضافی بنویسید
اگر تصور نوشتن یک دسته از مطالب برای یک هفته و طی یک نشست برایتان سخت است، سعی کنید طی هر هفته فقط یک نوشته ی اضافی بنویسید. به این ترتیب بعد از یک ماه، یک سری نوشته برای ماه بعدی ذخیره کرده اید. یعنی یک ماه جلو افتاده اید و می توانید مطالب هفته ی بعدتان را هر زمانی که دوست داشتید بنویسید: در یک نشست و یا چند روز قبل از اینکه پستش کنید. پس ایجاد و نگه داشتن یک ریتم ثابت برای زمان های به روزسانی ویبلاگ بریتان مقدور خواهد بود.
چرک نویس ها (Drafts) و نوشته های نیمه کاره یتان را کامل کنید
یک راه خوب دیگر برای جلو انداختن مطلبتان این است که همه ی نوشته های چرک نویس یا نصفه و نیمه ای را که در وبلاگتان ذخیره کرده اید، کامل کنید. اگر ایده ای درباره ی این مطالب داشته اید که منجر به شروع نوشتن شان شده، درواقع سخت ترین قسمت کار را انجام داده اید. به احتمال زیاد تکمیل مطالبی که هفته ها و ماه ها چرک نویس مانده اند، چند ساعت بیشتر طول نمی کشد.
زمابندی انتشار خودکار مطالب با WorkPress
ببینید که آیا نرم افزاتان این امکان را فراهم می کند که مطالبتان را برای انتشار در زمانی در آینده زمانبندی کنید یا نه؟ اگر از WorkPress استفاده می کنید، انتشار خودکار مطالب امکان پذیر است. روی عنوان Post Timestamp گزینه ی Edit timestamp را انتخاب کنید و (فراموش نکنید) ساعت و روزی را که می خواهید مطلبتان روی وبلاگ قابل مشاهده باشد، تنظیم کنید. بعد روی Publish کلیک کنید.
نگران نباشید! تا ساعت و روز مقرری که تنظیم کرده اید، مطلبتان منتشر نخواهد شد.
یک نکته: مطمئن شوید که ساعت WorkPress با ساعت شما یکی ست. برای تنظیم ساعت WorkPress در بخش Option داشبوردتان قسمت تنظیمات General را چک کنید. در این صفحه تنظیمات زمانی تحت عنوان Time & Date قابل اصلاح است.
Blogger چنین امکانی ندارد ولی می توانید موقع نوشتن یا پست کردن یک مطلب (ولو Draft شده) تعیین کنید که در زمان انتشار آن مطلب چه ساعت و روزی کنار مطلبتان نمایش داده شود. برای این کار در زیر ادیتور نوشته، روی لینک Post Option کلیک کنید و تاریخِ ذیل عنوان گزینه ی Post date and time را تغییر دهید.
عادت کنید ذخیره ای از مطالب برای وبلاگ تان دست و پا کنید
وقتی به این عادت عادت کنید که همیشه تعدادی مطلب آمده برای پست داشته باشید، پس اندازی برای روز مبادا خواهید داشت (برای مدتی که به هر دلیلی نتوانید وقتی برای وبلاگ تان اختصاص دهید.) مثلا وقتی که تعطیلات عید فرا رسیده و شما طی دو هفته سرتان به دید و بازدید گرم است و اصلا دسترسی کافی به اینترنت ندارید؛ یا فصل امتحانات دانشگاه است و وجدانتان اجازه نمی دهد که حتا نیم ساعت به وبلاگتان اختصاص دهید.
وبلاگ های خیلی کمی هستند که تیمی از نویسندگان مهمانی داشته باشند تا به محض اعلان نیاز شما نوشته ای برای وبلاگ آماده کنند. اگر قرار است برای مدتی وبلاگ نویسی را کنار بگذاریم (یا مجبور به این کار شویم)، باید چنین دوستانی داشته باشیم.
توصیه ی اکید من این است که حتما برای یک هفته مطلب ذخیره داشته باشید. با این کار طی هفته ای که سرتان شلوغ است، وبلاگ تان مثل ساعت کار خواهد کرد.
۴ نظر:
سلام ناصر،
مرسی از بابت مطلب. من سعی می کنم این روش رو امتحان کنم. البته از ایده ی نویسنده ی مهمان هم بدم نمیاد البته اگر به اسم من مطلب بنویسه :) جدای از شوخی من می خوام وبلاگم رو یه کم فعال تر کنم.
من نمیدونستم وبلاگ نویسی اینقدر جدیه! بابا بی خیال
very interesting ..tnx for sharin´such a nice post.
سلام دوست من وبه خوبی داری من شما رو لینک کردم اگه مایلی من هم لینک کن موفق باشی.
ارسال یک نظر